दाढी काढून पाहिला आन् दाढी वाढून पाहिला
चेहरा कंटाळवाणा पण अबाधित राहिला
मी सिनेमाला जरी सुरुवातीला कंटाळालो
फक्त पैसे वसूल व्हावे म्हणून शेवट पाहिला
चार मिळता चार लिहिली ना कमी ना जास्त ही
प्रेमपात्रा ना ही कागद रद्धीचा मी शोधला
नामस्मरणाला सुद्धा दिधली ठराविक वेळ मी
मी किलो आन् ग्रॅम वरती मोक्ष मोजून घेतला
लाल हिरवे दीप येथे पाप पुण्याचे उभे
सोयीचा जो वाटला मी तोच सिग्नल पाळला
मी धुके ही पाहिले आन् धबधबे ही पाहिले
पण तरी मी शेवटी माझाच फोटो काढला
मी पिझा ही चापतो आन् भाकरी ही हाणतो
घास जो पडला मुखी मी तो रवन्थत ठेवला
भोगताना योग स्मरला योगताना भोग रे
राम ही ना झेपला मज कृष्ण ही ना झेपला
मी मला दिसलो असा की ना जसा दिसलो कुणा
कुरूपतेचा आळ कायम आरशावर ठेवला
Saturday, March 22, 2008
Monday, March 17, 2008
Tuesday, February 26, 2008
माझी अमेरिकेत झालेली पहिली कविता - Aditi Chiplunkar
परतून यावे सोळावे वर्ष
परतून यावे ते दिवस
मानसिकता राहावी अशी
की झकोळून जावी ही आवस.
स्वप्न पडावीत तशीच निरागस
आकाश वाटावे तितकेच ताजे
सगळी कटुता विसरून जाऊन
जग पुन्हा व्हावे माझे.
पण यावेळी ती चूक
मी पुन्हा करणार नाही
आयुष्याला परत एकदा
गृहीत धरणार नाही.
तीच माणसे, त्याच घटना,
द्रूष्टिकोनही तोच हवा,
माझ्याकडून मात्र आपुलकिचा
थोडा अधिक वर्षाव व्हावा.
समजून घेईन यावेळी सगळ्यांना,
समजून घेईन सगळेच अर्थ
एकही व्यक्ती, एकही संधी,
मी जाऊन देणार नाही व्यर्थ.
परतून यावे ते दिवस
मानसिकता राहावी अशी
की झकोळून जावी ही आवस.
स्वप्न पडावीत तशीच निरागस
आकाश वाटावे तितकेच ताजे
सगळी कटुता विसरून जाऊन
जग पुन्हा व्हावे माझे.
पण यावेळी ती चूक
मी पुन्हा करणार नाही
आयुष्याला परत एकदा
गृहीत धरणार नाही.
तीच माणसे, त्याच घटना,
द्रूष्टिकोनही तोच हवा,
माझ्याकडून मात्र आपुलकिचा
थोडा अधिक वर्षाव व्हावा.
समजून घेईन यावेळी सगळ्यांना,
समजून घेईन सगळेच अर्थ
एकही व्यक्ती, एकही संधी,
मी जाऊन देणार नाही व्यर्थ.
Subscribe to:
Posts (Atom)