माझी अमेरिकेत झालेली पहिली कविता - Aditi Chiplunkar

परतून यावे सोळावे वर्ष
परतून यावे ते दिवस
मानसिकता राहावी अशी
की झकोळून जावी ही आवस.

स्वप्न पडावीत तशीच निरागस
आकाश वाटावे तितकेच ताजे
सगळी कटुता विसरून जाऊन
जग पुन्हा व्हावे माझे.

पण यावेळी ती चूक
मी पुन्हा करणार नाही
आयुष्याला परत एकदा
गृहीत धरणार नाही.

तीच माणसे, त्याच घटना,
द्रूष्टिकोनही तोच हवा,
माझ्याकडून मात्र आपुलकिचा
थोडा अधिक वर्षाव व्हावा.

समजून घेईन यावेळी सगळ्यांना,
समजून घेईन सगळेच अर्थ
एकही व्यक्ती, एकही संधी,
मी जाऊन देणार नाही व्यर्थ.